Mittwoch, 16. November 2011

وی برای ساخت بمب اتمی به ایران یاری رسانده است


       Wjatscheslaw Danilenko:
der Russe verfügt über Wissen mit viel Sprengkraft. (ZVG

احمدی نژاد ممکن است به زودی بمب اتمی بسازد. در این مسیر و هدف، ایران را این دانشمند بازنشسته روسیه "ویاچسلاو دانیلینکو" 76 ساله کمک و یاری رسانده است.
چند روزی است که در مطبوعات بین المللی از وی، به نام کسی که از دانشمندان هسته ای "اتحاد جماهیر شوروی" بوده، سخنئ بمیان است، او به طور قابل توجهی به ساخت بمب اتم به ایران کمک کرده است.
آنچه در این داستان تصور می شود، برخاسته چون دوران جنگ سرد تاریخ، به نظر می رسد.
این هفته دیده بان آژانس بین المللی انرژی هسته ای سازمان ملل متحد، آخرین گزارش خود را در مورد برنامه هسته ای ایران منتشر کرد. در گزارش آمده است، ایران به زودی می تواند بمب اتمی بسازد، واکنش ها در اینمورد بسیار تند و تیز بودند.
اسرائیل علنا در مورد حمله به ایران دارد مباحثه می کند، ایالات متحده در نظر دارد "تحریم های فلج کننده" علیه ایران وضع نماید، در این کشاکش آژانس بین المللی انرژی اتمی بنابر اطلاعاتی که از متخصصین خارجی بدست آورده است، اعلام کرده که دانشمندان و کارشناسان خارجی، به ایران برای ساختن کلاهک های هسته ای، کمک های قابل توجهی نموده اند.
در این باب، روزنامه واشنگتن پست بر اسم مردی بنام "ویاچسلاو دانیلینکو" اشاره دارد، این رسانه وی را پدر بمب اتمی ایران می داند.
این بازنشسته با نشاط روسی ، که در حال حاضر زندگی، در مسکو سکونت دارد، از خود دفاع می کند و میگوید {من یک دانشمند هسته ای هستم، اما نه یکی از طراحان برنامه های هسته ای ایران} وی به دلیل محرمانه بودن مفاد قرارداد کاری خود با ایران حاضر نیست در این مورد بیشتر اظهارنظر کند
نگرانی هایی در مورد پیشینه علمی و شغلی دانیلینکو
در حقیقت، دانیلینکو از سالهای 1996 تا 2002 میلادی در مرکز پژوهش های فیزیکی ایران در زمینه "نانو الماس" شاغل بوده، این حوزه با علم هسته ای چندان مرتبط نیست، از نانو الماس در انجام کارهای صنعتی استفاده می شود ، برای مثال ، در پوشش عینک، لنز و یا سطوح بیرونی کامپیوتر کاربرد دارد.
با این حال او در زمینه انفجاری تخصص،استاد هست، برای  بدست آوردن "نانو الماس" مخازن بزرگ انفجاری با دقت بالا بکار گرفته میشوند. این همان موردی است که مسئولان انرژی اتمی را نگران ساخته. اما شاید استفاده بهره بردن دانیلینکو از دانش مواد منفجره، نفوذ وی، در حوزه ساخت کلاهک های هسته ای ایران به هدف منحرف ساختن پروژه "نانو الماس" بوده باشد.
با توجه نمودن به پیشینه شغلی دانیلینکو، نگرانی آژانس هسته ای سازمان ملل متحد شدت می یابد، در زمان اتحاد جماهیر شوروی سابق، او در اعماق یک شهرء بسته زندگی میکرده، وی در دومین مرکز هسته ای این کشور تحت نام "ک ک کرئفنیکف" که یکی از مراکز اولیه اولین تولید بمب اتم بود، مشغول بکار بوده است.
دانش علمی دانیلینکو در زمینه انفجار قدرت مواد منفجره است، این حوزه علمی برای وی به مانند یک سرگرمی میماند، در سالهای 1990 از این دانشش بهره برد، او به کشور اکرّاین مهاجرت نمود و پاسپورت اوکرّاینی نیز دریافت کرد، وی در اکرّاین به ریاست کنسرسیوم "نانو گروپ" رسید.
در نهایت وی به منظور توسعه صنعت نانو الماس به ایران میرود، آنچنان که خود او می گوید، بازگشت به روسیه درگیر، برای یک بازنشسته هوشمندانه نیست، وی از یک کنفرانس به کنفرانس دیگری در تحرک است. سال گذشته در یک کنفرانس علمی در مونیخ- آلمان شرکت داشته.
"یک نجیب زاده واقعی"
من بسیار به دانیلینکو احترام قائلم، او یک نجیب زاده واقعی و بسیار پرکشش است، این سخن را "آی جی اوساوا" رئيس مرکز تحقیقات بخش نانو کربن در ناگانو ژاپن می گوید، من تصور نمی کنم، که دانیلینکو نمی دانسته، در راه رسیدن بمب اتمی به چه کسانی کمک کرده است.
دو امکان وجود دارد، اول آیا ایران از دانیلینکو به عنوان یک ابزار بهره گرفته، یا گر نه گزارش آژانس اتمی به شدت اغراق آمیز است، خبر وجود داشتن شغل و مشغول بودن وی در ایران، قطعی است.
اما آنچه که نگران کننده است و خبر خوبی نیست، پیشرفت مداوم تکنولوژی هسته ای احمدی نژاد است.
برگردان از آلمانی به فارسی؛ ح د سدیچ
TEHERAN - Ahmadinedschad kann bald Atombomben bauen. Dazu hat auch der russische Rentner Wjatscheslaw Danilenko (76) beigetragen
Von Ann Guenter
http://www.blick.ch/news/ausland/er-half-dem-iran-beim-bau-der-atombombe-187106


Er half dem Iran beim Bau der Atombombe
TEHERAN - Ahmadinedschad kann bald Atombomben bauen. Dazu hat auch der russische Rentner Wjatscheslaw Danilenko (76) beigetragen
Seit einigen Tagen geistert sein Name durch die internationale Presse: Wjatscheslaw Danilenko, der «sowjetische Nuklearforscher», der dem Iran massgeblich beim Atombombenbauen geholfen haben soll. Was ist dran an der Geschichte, die klingt, als komme sie aus dem tiefsten Kalten Krieg?

Diese Woche hat die Uno-Atombehörde IAEA ihren neusten Bericht über das iranische Atomprogramm veröffentlicht. Der Iran könne bald Atombomben bauen, hiess es darin – die Reaktionen darauf waren scharf.

Israel debattiert öffentlich einen Angriff auf den Iran, die USA erwägen «lähmende Sanktionen» gegen das Land. Mitten im Trubel: der «ausländische Experte», der dem IAEA-Bericht zufolge entscheidend zur Konstruktion von iranischen Atomsprengköpfen beigetragen haben soll. Die «Washington Post» machte den Mann namentlich aus – und Wjatscheslaw Danilenko zum «Vater der iranischen Atombombe».

Danilenko, der rüstige russische Rentner, der heute zurückgezogen bei Moskau wohnt, wehrt sich: «Ich bin kein Nuklearwissenschaftler und auch nicht der Begründer des iranischen Atomprogramms.»

Mehr will er nicht sagen, darf es wegen der Verschwiegenheitsklausel in seinem Arbeitsvertrag mit dem Iran auch nicht.

Sorgen wegen Danilenkos Vergangenheit
Tatsächlich arbeitete Danilenko von 1996 bis 2002 am Iranischen Forschungszentrum für Physik – auf dem Gebiet der Nanodiamanten. Mit Atomwissenschaft hat dies wenig zu tun: Nanodiamanten werden industriell genutzt, zum Beispiel in der Beschichtung von Brillen, Linsen oder PC-Oberflächen.

Und doch: Sein Fachgebiet macht Danilenko zum Supersprengmeister. Denn Nanodiamanten werden durch hochpräzise Detonationen und in riesigen Sprengtanks gewonnen. Das ist es, was der Atombehörde Sorgen macht: Dass Danilenkos Spreng-Wissen in die Konstruktion von iranischen Atomsprengköpfen einfloss – und Detonationsbehälter für Nanodiamanten vom Iran zweckentfremdet wurden.

Die Sorge der Uno-Atombehörde verstärkte sich angesichts Danilenkos Vergangenheit: In tiefsten Sowjetzeiten lebte er in der geschlossenen Stadt Sneschinsk. Hier arbeitete er am zweitgrössten Atomforschungszentrum des Landes – unter K. K. Krupnikow, einer der «experimentellen Väter der sowjetischen Atombombe».

Danilenko sammelte hier Wissen mit viel Sprengkraft. Doch Nanodiamanten wurden zu seinem Steckenpferd. Davon profitierte Danilenko anfangs der 90er-Jahre. Er ging in die Ukraine, hatte zeitweise einen ukrainischen Pass und wurde Chef der Firma «Nanogroup». Schliesslich ging er in den Iran, um dort die Nanodiamanten-Industrie zu entwickeln, wie er selbst sagt. Zurück in Russland rastet der rüstige Renter nicht: Danilenko jagt von einer Konferenz zur nächsten. Letztes Jahr besuchte er eine Wissenschaftstagung in München.

«Ein wahrer Gentleman»
«Ich habe grössten Respekt vor Danilenko. Er ist ein wahrer Gentleman und sehr umgänglich», sagt Eiji Osawa, Präsident des Forschungszentrums für Nanokarbon im japanischen Nagano. Osawa kann sich nicht vorstellen, dass Danilenko jemandem bei der Weiterentwicklung einer Atombombe geholfen haben soll.

Es bleiben zwei Möglichkeiten: Der Iran hat Danilenko instrumentalisiert. Oder der Bericht der Atombehörde übertreibt masslos, wenn es um Danilenkos Arbeit im Iran geht. Sicher ist: Ahmadinedschad macht stetig Fortschritte in der Atomwaffentechnik. Und das ist keine gute Nachricht.